Loopgroep C naar Texel

Het is vrijdag 14 februari. Vandaag staat op het programma de aftocht naar Texel voor een lang weekend loopplezier en gezelligheid met de C-groep van Gudy en Gina.

 

Gina heeft een groot huis gehuurd, “landhuis De Bult” net buiten Den Burg, waar we met ruim 20 personen in kunnen verblijven. Dat wordt gezellig, denk ik dan.

Doel van het weekend is om Gina in etappes te ondersteunen/begeleiden in haar poging om “de 60 van Texel” te volbrengen. Maar eerst maar eens naar het eiland. Een ieder heeft zo zijn rij- en mee-rijafspraken gemaakt en komt in de middag aan in landhuis “De Bult”. Het blijkt een schitterend groot huis op een soort Terp met veel grond erom heen. De familie die het bezit woont in het onderste gedeelte en we kunnen onze intrek nemen voor een korte periode, dat we naderhand als “een groot feest” kunnen betitelen. Het beloofd een weekend te worden met veel wandelen, hardlopen en schaatsen kijken.

Nadat iedereen in het huis is aangekomen, op een enkeling na :-), eerst maar eens massaal boodschappen doen bij de AH in Den Burg. Ik was daar nog (al), en we treffen elkaar in de AH.

Twee grote karren vol worden uiteindelijk in meerdere auto’s overgeladen en zelf ga ik ook nog even langs de slijter. Als echte Texelganger (ik kom er meerdere keren per jaar) had ik het idee om één van de lokale kruiden elixers op te pikken voor bij de koffie of daarna. Ik kende er meerdere, maar van één wist ik zeker dat die in de smaak zou vallen, ”een stropertje” . Die dingen heten zo en komen uit de reeks van “het juttertje”, “tesselschade” etc.

Eenmaal terug in het huis bleek dat direct begonnen werd met het koken van soep en andere zaken voor de inwendige mens. Dus het stropertje maar op tafel gezet met een X-hoeveelheid van de bijbehorende kleine glaasjes. En dat ging er in. 

Nadat de soep uiteindelijk genuttigd was kwam de koffie en kwamen er meer liefhebbers voor een borrel. Er werd wat gelezen, TV gekeken (schaatsen) en uiteraard waren de ipad’s ook binnen handbereik. Zelf had ik mij gevoegd bij een kaartploegje. En hoewel een enkele deelnemer aangaf dat het wel erg lang geleden was, was er niks van te merken. Ik verloor 🙁

s’ Avonds werden de slaapvertrekken betrokken en een ieder ging met zijn of haar slaapmaatje richting bed. Behalve een enkeling, die diende alleen het hoofd te rusten te leggen :-(.

De volgende dag werd er na het ontbijt gewandeld. Een ontbijt overigens dat prima verzorgd werd door een ploeg die zich langzaam leek te ontpoppen tot een vaste keukenkern. Hoezeer ik ook mijn best deed om daar onderdeel van uit te maken, het lukte maar niet…. 🙂

Met windkracht 9 tot 11 richting het slufterstrand waar we ons tegelijkertijd begaven op een deel van het trailparcours waar die middag de Texeltrail werd gelopen over afstanden van 14,4 tot 50 km. Geen lopers kunnen ontdekken, maar naar later bleek had Carola Schot van Energie de eerste plaats bij de vrouwen behaald (en overall 3-de!!) op de 50 km. Ook Renate van Loon liep een goede klassering op de 39,5 km. Wat een prestaties.

Geheel onder het zand is de hele ploeg na ruim een uur ergens in een duinpan langs het strand omhoog gegaan om later weer bij de auto’s uit te komen. Wat een schitterende wandeling was dat. Texel op zijn mooist !! Daarna weer terug naar het huis, want… er wordt geschaatst. Met zijn allen voor de buis met een wijntje, koffie en… de borrel die stilaan wordt omgedoopt tot “slopertje” .

Terwijl de lokaal aanwezige huisartsen onder ons met stijgende verbazing moeten toezien hoe een anders zo sportieve groep jongelui steeds meer drank tot zich neemt staat de vaste keukenploeg een kilo of 10 pastasauzen te maken met de bijbehorende slierten, pijpjes, buisjes en dergelijke (ik ben normaal gesproken niet zo dol op pasta :-). En ook heerlijke salades ontbreken niet.

‘s Avonds maar weer aan de koffie en langzaam ontstaat een erg gezellige avond die we later de generale repetitie kunnen noemen van DE echte bonte avond (namelijk de zondag!!) . Maar dat wisten we toen nog niet 🙂 . De kaartploeg had weer stelling genomen, de stropertjes stonden weer paraat. Inmiddels waren bij de lokale slijter nog wat extra flessen gehaald. En het duurde niet lang voordat spontaan het eerste koppel van de verkleedzolder naar beneden kwam om de inmiddels “gezellige bende” met kaarten en andere requisieten “de waarheid” te voorspellen. Inmiddels is Facebook hier getuige van heb ik me laten vertellen.

De bonte-avond was teneinde en iedereen ging weer slapen. De volgende dag moest er echt hard gelopen worden. Hans van klaveren had een mooi schema gemaakt (zie Facebook) waarop ieders instapmoment en afstand was opgetekend. Zelf kan ik om 08.00 uur al samen met Cindy en Silvia op pad om Gina vanaf de start voor zo’n 20 km te begeleiden naar het eerste wisselpunt. Dus vroeg op!! Maar ja, ‘s avonds een vent, ‘s ochtends een vent. Uit de veren en gaan dus. Hier hadden we geen spijt van want juist die eerste 20 km bracht ons, grotendeels met wind in de rug :-), langs allerlei mooi plekjes, bossen en heide en door de duinen. Perfect stukje dus. Maar wij mochten stoppen, en Gina moest door. Het schema werd verder gevolgd en de laatste etappe van Gina bleek de hele ploeg solidair om haar te begeleiden. Wat een prestatie. Gina loopt 60 KM op Texel (Hans zelf loopt overigens 42,2 km!! ook knap, maar naar later blijkt heeft het zijn dansprestaties ernstig beïnvloed).

Gina wordt in bad gestopt en we schuiven allemaal op tijd weer aan voor…. jawel…. het schaatsen. Nadat ook dat, bijna eentonige medaillefestival, was aanschouwd werd er weer…. gegeten.

Dit keer hadden we een lokale slager bereid gevonden om de nodige kilo’s vlees af te leveren voor een ouderwetse gourmetavond. Ook Simone was met haar gezin voor de gelegenheid aangeschoven vanuit een naburig vakantiepark. Het werd een hele gezellige avond…. zullen we maar zeggen. Ook hier was Facebook inmiddels getuige van. De kaartploeg zat weer vertrouwd op zijn plek, verzorgde samen met Petra de muziek d.m.v. de ipad en soundbox, kortom… het werd steeds gezelliger. De kids van Simone hadden inmiddels ook de verkleedzolder ontdekt en zelfs (dokter)Piet van Thea kon geen weerstand bieden aan zijn vrouwelijke kant en kwam in een jurk naar beneden. Het werd steeds gezelliger. Er werd luidkeels gezongen en zelfs het selectief schenken van veel wijn en slopertjes kon niet verhelpen dat Marianne uiteindelijk op een stoel ging staan om de “leading lady” uit te hangen in alle vocale uitspattingen. Het werd steeds gezelliger…. 🙂

Om niet al te veel uit te wijden lijkt het het beste om Facebook te raadplegen. Zelf ben ik daar geen frequent deelnemer, maar ik was erbij. Dat is prima. 🙂

Omdat het uitje op Texel zo erg geslaagd was is al direct het idee geopperd om volgend jaar aan de echte 60 van Texel (in estafettevorm) deel te nemen. Max. 4 lopers per team bij de estafette. In ieder geval was dit weekend voor herhaling vatbaar. Iedereen bedankt voor zijn of haar inbreng.

 

Ruud Boudewijn

Foto’s

Nieuws Overzicht