Triathlon Algau

Eindelijk was het dan zover, na maanden van voorbereiding werd op zondag 21 augustus in Immenstadt (Duitsland) de onder triatleten beruchte Algau-Triathlon afgewerkt. Een groep van 11 tot op het bot gemotiveerder Energie triatleten en supporters reisden in dagen voorafgaand aan de wedstrijd naar het zuiden van Duitsland. De wedstrijd, die bekend staat om de schitterende omgeving, het schone zwemwater, het schandalig zware fietsparcours en het selectieve loopparcours werden door “Les Coqs Sportif” als het ultieme triathlon doel gekozen.

En zo geschiedde… nadat in de weken voorafgaand aan de wedstrijd, via WhatsApp hevig werd gespeculeerd over de juiste kledingkeuze, verzetten en het wel-of niet dragen van een wetsuit werden op zondag morgen om 08.00 uur de eerste toppers afgeschoten voor hun tocht over 2 km zwemmen, 84 km fietsen en 20 km hardlopen. Na een woelige start in het relatief frisse meer spoelden na ruim een half uur de eerste energie atleten aan om na een vlotte wissel aan het fietsonderdeel te beginnen. De eerste 4 km relatief vlak, om vervolgens via de Kalvarienberg (categorie Keutenberg plus), een snelle afdaling en een mooi lopend vlak stuk aan de klim van de dag te beginnen. Deze 7 km lange klim met een gemiddeld stijgingspercentage van een procent of 6, maar met uitschieters tot 15% diende evenals de rest van de ronde twee maal beklommen te worden. Dat in combinatie met de weersomstandigheden (stevige regenbuien en wind) maakte van het fietsonderdeel een ware beproeving. Frank Gijsbertsen was degene die na bijna drie uur als eerste zijn fiets weer in het rek kon zetten, op een minuut op 15 gevolgd door Erik Hendriks, Erik Boehle, Vincent van Os, Ronald Akkermans en Peter van Dartelen. Karel Voogt had inmiddels besloten de strijd te staken.

Het loopparcours voor de halve marathon was relatief vlak, met hier en daar een nare kuitenbijter en als klap op de vuurpijl een 200 meter lang offroad stuk, dat qua stijgingspercentage in de Ultra Marathon de Mont Blanc niet misstaan zou hebben. Wetende dat aan het einde van de veldtocht eeuwige roem wachtte werd door de meesten in de laatste kilometers nog wat aangezet om vervolgens volledig leeg gestreden door de bij de finish aanwezige supporters en mede sporters met een ware heldenontvangst de streep over geschreeuwd te worden.

Ondertussen waren ook de kortere maar niet minder zware afstanden van start gegaan. Gina Goedbloed, Annelies van Os, Ron van Herwijnen, Wim Derene en Robert Daniels startten op de Olympische afstand (1.5 km zwemmen, 42 km fietsen en 10 km lopen). Op deze afstand lagen roem en verdriet vlak bij elkaar. Na het zwemmen dat bij de meesten probleemloos verliep, brak Annelies in de eerste fietskilometers, op het zwaarste punt van de klim haar fietsketting. Wat blauwe plekken en schrammen waren het directe gevolg. Als geluk bij een ongeluk waren er echter twee zeer vriendelijke Duitsers die meteen de mogelijkheid aangrepen om met hun McGyver-kit aan de slag te gaan en Annelies weer op weg te helpen, maar niet nadat ze haar eerst hadden voorzien van een jasje tegen de kou. Na een paar minuten kon ze met een gerepareerde ketting en een “Dicke Kuss” voor de heren haar weg weer vervolgen.

Ook hier goede prestaties Gina liep een hele mooie tijd, Robert was zeer tevreden met zijn resultaten, Annelies was enorm opgelucht dat ze het gehaald had, Ron reed een nette race en ook Wim had een meer dan leuke middag gehad na een wat onderkoelde start.

Jaimy Voogt was als jongste deelnemer op de sprint gestart (0.5 km zwemmen, 27 km fietsen en 5 km lopen. In een veld met jongens vanaf 18 jaar hield hij zich als 15 jarige met een 7e plaats uitstekend staande!

Toen bij het avondeten de resultaten werden geanalyseerd bleek dat de wedstrijd gold als het officieuze “Les Coqs Sportif”-club kampioenschap. Door Robert en Ron werden de sporters voorzien van hun ereprijzen, waarbij het toeval wilde dat vrijwel iedereen eerste was geworden in zijn/haar categorie, met uitzondering van ondergetekende… die werd tweede achter Frank Gijsbertsen….

Als klap op de vuurpijl werden er prijzen uitgereikt voor “Les Plus Meilleur Coq Sportif” (de grootste haan), deze viel ten deel aan Frank Gijsbertsen, de “rookie of the year” prijs ging naar Robert Daniels, die dit jaar als debutant geprobeerd heeft de oude  garde te slim af te zijn (…).

Het was nog lang onrustig in Immenstadt…..en er zal nog een hoop worden nagepraat over de resultaten….

Halve Triathlon
Frank Gijsbertsen            5:10:48
Erik Hendriks                   5:22:47
Vincent van Os                 5:28:19
Erik Boehle                       5:31:45
Ronald Akkermans         5:43:34
Peter van Dartelen           6:14:30

Olympische Triathlon
Robert Daniels                  3:09:01
Wim Derene                      3:21:50
Gina Goedbloed                3:29:34
Ron van Herwijnen          3:44:11
Annelies van Os                3:53:17

Sprint

Jaimy Voogt                        1:33:31

Lijkt het je ook leuk om een keer aan een triathlon mee te doen? of lijkt het je gewoon leuk om met “les Coqs Sportif” mee te trainen, schroom niet en sluit je bij ons aan!

 

Vincent van Os

Nieuws Overzicht