Clubkampioenschap baan - de vrijwilligers , een fotoreportage

Zaterdag 06 oktober vond het clubkampioenschap baanatletiek plaats op sportpark de Bongerd voor de B-pupillen van CAV Energie. Ze gaan allemaal een meerkamp doen. 

Op de eerste foto zie je 4 ouders die zich hebben opgegeven als jurylid vrijwilliger, zodat hun kinderen aan deze wedstrijd kunnen meedoen. Ze maken hier kennis met elkaar, vertellen van welk kind zij ouder zijn, zodat als hun kind springt ze zelf ook kunnen kijken en bespreken hier wie welke taak gaat doen en zijn in afwachting van het begin van de wedstrijd.

Ondertussen wordt er door 2 andere ouders die zich als jurylid vrijwilliger hebben opgegeven gecontroleerd of alle namen van de kinderen die door hun ouders zijn opgegeven kloppen en of alle kinderen er zijn, melden heet dat. De atleten worden meteen op een rijtje gezet in de volgorde waarin ze gaan springen. In het blauwe tenue met een groene band om staat de scheidsrechter te kijken of het goed gaat, hij heeft ook kinderen die meedoen. Links staat een moeder die erover denkt om misschien ook een jurydiploma te gaan halen om de volgende keer mee te kunnen helpen.

dsc03930.jpg

Dan begint het verspringen. De jurymoeder met de ene kant van het meetlint in de hand controleert of de atleet vanaf de juiste plek heeft afgezet en meet daarna wat de afstand was. De vader met de rode map noteert de prestatie en roept dan de volgende atleet op om te springen. De atleet is blij dat zijn prestatie wordt genoteerd en later in atletiek.nu is terug te vinden.

 

 Hier zie je de man met de rode map weer, maar je ziet dat er ook een jurypapa aan de andere kant van de aanloop staat om te kijken of de volgende atleet goed afzet, de jurymoeder van de vorige foto heeft dan even de tijd om naar het toilet te gaan en een kopje thee te drinken. Achter hem staat ook een vrijwilligerspapa met een hark, die doet deze zaterdag eens niet zijn tuintje thuis, maar harkt het zand aan na elke sprong, zodat de atleten een mooie vlakke zandbak hebben waar ze in kunnen springen, daar worden ze blij van. En links achter de paal staat een vrijwilligerspapa die de andere kant van het meetlint vasthoudt op de plaats waar de atleet in de zandbak terecht komt. Als er namelijk maar één het lint zou vasthouden, kun je het lint niet strak trekken en krijgt de atleet geen goede uitslag. Verder staan er allemaal papa’s en mama’s op de foto die blij zijn dat andere papa’s en mama’s zich wel hebben opgegeven als jurylid vrijwilliger zodat hun kind ook mee kon doen aan deze clubkampioenschappen.

Het volgende onderdeel is de sprint. O jee, is hier geen juryteam aanwezig ? Dan kan de wedstrijd niet doorgaan. Er zijn wel vrijwilligers geweest die de startblokken en baannummerblokken hebben klaargezet en links ook alvast de horden voor deelnemers in oudere categorieën.

Gelukkig zijn de starter, startcommissaris en scheidsrechter wel bij de start en kan er fijn gesprint worden. De grote klok staat aan, die is daar ’s ochtends al om 8 uur geïnstalleerd samen met de camera die de tijden opneemt door vrijwilligers die ook kinderen op atletiek hebben zitten en hebben geleerd hoe ze de tijd moeten klokken, zodat elke atleet precies de tijd krijgt die ze hebben gelopen. Als ’s avonds alle atleten en ouders weer naar huis zijn, zijn deze mensen nog bezig om alle electronica weer op te ruimen. En dat doen ze elke wedstrijd weer alleen maar voor een lunchpakketje, een paar kopjes koffie, een gezellig biertje als alles opgeruimd is en het idee dat ze daarmee heel veel atleten en hun papa en mama blij mee maken.

Deze jurypapa is ook blij dat hij een lekker lunchpakketje krijgt met een krentebol, twee broodjes en een lekkere appel. Hij heeft veel voldoening van zijn vrijwilligerswerk voor een (halve) dag en kan vannacht heerlijk slapen. Hij kijkt er ook naar uit om morgen weer in de Kuip naar Feyenoord te gaan kijken.

Dan begint het hoogspringen. Hé kijk nou, de zelfde jurypapa met de rode map, waarom heeft een andere papa dat niet van hem overgenomen ? Zouden er te weinig papa’s en mama’s zijn die zich hebben opgegeven om te helpen ? En … ook dezelfde mama die de kinderen op volgorde van springen zet.

Dezelfde papa’s en mama’s die bij het verspringen hielpen, zorgen er nu voor dat de lat elke keer weer wordt teruggelegd op de staander en dan leggen ze deze stil en als de lat omhoog gaat meten ze of hij op de juiste hoogte ligt. Het is lekker weer, daarom hebben ze het prima naar hun zin.

Na het hoogspringen begint het balwerpen, dat is dicht bij elkaar, zodat de jurypapa’s en mama’s tussendoor even naar het toilet konden en wat drinken halen voor de consumptiebonnen die ze voor aanvang van de wedstrijd van de jurycoördinator hadden gekregen.

Bij het balwerpen staan alweer de zelfde ouders te helpen. Is er dan geen enkele andere ouder die ook had kunnen helpen ? Er doen toch veel meer dan 6 kinderen mee en de ouders van die atleten zijn toch echt ook allemaal aanwezig op de baan. Best raar. Want het zijn helemaal geen moeilijke klusjes die een juryvrijwilliger als taak heeft. Op de rug gezien heeft één jurypapa weer een meetlint vast, in het veld staat een andere jurypapa die de andere kant van het meetlint vasthoudt en bij de lijn waar de atleet klaar staat, staat de zelfde jurymoeder weer klaar om op het meetlint af te lezen hoe ver de atleet heeft geworpen. In het veld staan twee vrijwilligerpapa’s klaar om de bal weer terug te rollen, zodat na deze atleet de andere atleten ook kunnen gooien, meerdere pogingen ! De papa met de rode map zal wel veel verstand van atletiek hebben, want hij is weer degene die de prestaties noteert en de atleten oproept.

Hier wordt de afstand afgelezen. De jurypapa met de rode map controleert of de jurymama het goed doet en de jurymama roept hardop, zodat de atleet en alle andere papa’s en mama’s het kunnen horen de afstand en de atleet zegt: Ik ben blij, man.

De papa met het paarse overhemd links op de foto heeft geen juryhesje aan en hoort daar dus niet te staan, maar ….. hij is erg geïnteresseerd in het hele gebeuren en zou volgend jaar wel eens de papa kunnen zijn die zich bij de jurycoördinator aanmeldt voor een cursus scheidsrechter. Als hij die dan heeft gedaan, krijgt hij een mooie beige broek, een blauwe polo en een groene band die hij dan om doet en dan mag hij daar wel staan, bij elke wedstrijd die hij maar wil, ook bij wedstrijden van andere verenigingen die ook vrijwilligers als hem nodig hebben.

Dan is het tijd voor het laatste onderdeel van de meerkamp van de B-pupillen, de lange afstand 1000 meter. Hier hoeven de vrijwilligerpapa’s en mama’s niet zo veel te doen en kunnen ze lekker hun kinderen aanmoedigen of opvangen bij de finish omdat er een vast team van officials en juryleden zo gespecialiseerd zijn in het leiden van deze wedstrijd dat ze daar verder niet bij nodig zijn, misschien een stuk of 2 bij de finish om de volgorde van aankomst van de kinderen te noteren om de juiste tijd bij de juiste plaats te zetten. De meneren rechts zijn de startcommissaris en de wedstrijdleider, zij zijn ook allebei papa van kinderen die aan atletiek doen en zij zien dat er aan deze start iets te veel kinderen staan.

De wedstrijdleider roept daarom met zijn microfoontje even een paar jeugdleden van 17 jaar op die zich voor deze dag als vrijwilliger hebben opgegeven om de materialen klaar te zetten en weer op te ruimen. Binnen 2 minuten hebben deze jongens, die vrienden zijn en met elkaar gewoon een hele leuke dag hebben, op een tractor mogen rijden en van de organisatie lekkere broodjes kroket krijgen, de pionnen klaar gezet, zodat de atleten wel met elkaar kunnen starten en ….. de andere papa’s en mama’s lekker in het zonnetje kunnen zitten en vanaf hun campingstoeltje hun kinderen kunnen aanmoedigen. Wat is het zo toch een heerlijke sportdag. Iedereen is blij.

 

Dan is het nog even wachten tot alle uitslagen zijn gecontroleerd en verwerkt. Dit gebeurt door mensen die je niet ziet, die de hele dag binnen in de weer zijn om alles voor te bereiden. Zij zorgen ervoor dat de uitslagen voor iedereen te zien zijn in atletiek.nu , hebben vooraf alle medailles besteld voor de atleten en zijn daarna druk bezig om voor elke atleet een diploma te schrijven met hun prestaties erop, zodat de atleten die trots aan hun opa en oma of op school kunnen laten zien. Er wordt ook een uitslagenlijst gemaakt en door een meneer met een microfoon hardop voorgelezen, zodat iedereen kan horen wat voor mooie prestaties deze atleten hebben behaald. De mevrouw die de diploma’s schrijft en de meneer met de microfoon hadden ook kinderen op atletiek zitten. Alleen zijn hun kinderen nu in een hele verre stad gaan studeren en van deze atletiekvereniging af. Omdat zij het wel heel leuk vonden om te helpen, zijn zij er nog jaren mee doorgegaan, maar gaan zij er nu na 10 jaar helpen mee stoppen. Dan moeten er wel andere ouders zijn die komen helpen, anders krijgen de atleten volgend jaar geen medaille of diploma.

Maar de clubkampioenschappen van 2018 waren in ieder geval nog een succes en alle atleten zijn heel erg blij. Dat is waar wij vrijwilligers het voor doen. Helpt jouw papa of mama ons volgend jaar ook bij één of meer van de wedstrijden waar jij aan meedoet ?

Het zou mooi zijn als ze zich dan nu al bij de jurycoördinator opgeven zodat ze de komende winter een jurycursus kunnen krijgen, dat zijn 4 leuke lesjes over atletiek, waarna ze een diploma jurylid krijgen, een gratis jurylidmaatschap van de vereniging en gratis verzekerd zijn als ze de atletiekvereniging helpen, en dus eigenlijk hun eigen kind om aan hun favoriete sport mee te kunnen doen. En aan het einde van het seizoen wordt er ook nog een gezellig avondje georganiseerd voor de vrijwilligers waar ze met het hele gezin welkom zijn. Atletiek bij CAV Energie; is dat geen leuke sport ?

Aanmelden kan via de jurycoördinator

Nieuws Overzicht