Peter van Gils loopt Pico Veleta

Peter van Gils liep afgelopen weekend de Pico Veleta. Een loop over maar liefst 46 km. Een verslag van Peter zelf.

Granada – Pico Veleta 2021 (www.subidaveleta.com)

Tja, wat doe je als je in Spanje bent, je al jaren niet helemaal fit bent, maar er nog maar enkele startbewijzen over zijn van een van je favoriete lopen.Gewoon inschrijven dus.

Deze loop is heel bijzonder, niet zozeer door de afstand (dit jaar ivm covid 46 ipv 50 KM) maar vooral door de hoogte. De start is in het centrum van Granada op 650 meter, maar de finish is bijna op de top van de Pico Veleta op 3300 meter. Je loopt ongeveer 20 KM boven 2000 meter hoogte.

Hoe train je nu voor zoiets? 

Het is vooral een kwestie van wennen aan de hoogte en de duur van de inspanning. Mijn verblijf bevindt zich op 1100 meter. Ik heb in de aanloop weinig hardgelopen, een aantal keer gefietst, maar vooral lange bergwandelingen gemaakt tot wel 8 uur toe. 

Supporters, ja, die had ik ook. Mijn Tatjana en Mischa zouden op diverse punten staan en mij van eten en drinken voorzien. Overigens, de verzorging van de organisatie zou ook prima zijn. Ik was ook heel blij met de aanwezigheid van Gina en Aad Goedbloed. Zij waren onverwacht ook enkele dagen in de Sierra Nevada.

Mijn laatste deelname was alweer uit 2011, dus ik had geen enkel idee hoe het zou gaan. Ik had me voorgenomen om te proberen tot KM 25 te blijven hardlopen. Daarna wordt het steiler en gaat de hoogte een rol spelen. Ik had voorzichtig een schema in mijn hoofd dat ik er 7,5 uur over zou doen.

De dag van de wedstrijd is aangebroken. Iedere deelnemer moet een gezondheidsverklaring inleveren en je temperatuur wordt gemeten. Verder starten er iedere 8 seconden 5 deelnemers zodat de onderlinge afstand beter in acht kan worden genomen. De eerste 8 KM zijn redelijk vlak dan wel vals plat en gaan voortvarend. Daar zie ik voor de eerste keer Gina en Aad. Vanaf dat moment is het alleen nog maar klimmen. Het lukt mij om 25 KM hard te lopen en zit dan 15 minuten voor om het gehoopte schema. Vanaf hier is het stukjes wandelen en dribbelen. Aangezien het super goed bleef gaan begon ik ook te hopen op een goed klassement in de categorie boven 60. Op KM 33 riep ik dat ook tegen mijn supporters: Ik ga er 6,5 uur over doen.

De laatste 5 KM kon ik niet meer dribbelen. Overigens geen enkele deelnemer bij mij in de buurt niet. De hoogte begon duidelijk mee te spelen. In de laatste KM werd ik ingehaald door een man die wel eens even oud zou kunnen zijn als ik. Dat laat ik dus niet gebeuren.

Het eindresultaat had ik niet verwacht. Eindtijd 6 uur en 8 minuten en tweede in de categorie 60 plus. Volgend jaar zeker weer, en dan in de categorie 65. Nu op naar de najaarsmarathons. Uiteraard Rotterdam en daarna Malaga op 12 december.

 

Nieuws Overzicht