Zij reizen met Rijnmond Marathons, die met name bekend zijn om de marathonreizen naar New York.

Zondagmorgen om 7 uur verzorgde onze trainer Gudy een lichte losloop training voor de groep. In de middag werden de startnummers opgehaald.

Op maandag was de marathon. Vroeg eruit voor het ontbijt. Rijnmond Marathons had ook hiervoor het vervoer goed geregeld. Heel de dag was er een minivan beschikbaar die de lopers naar de start reed en vlakbij de finish weer ophaalden. Het was koud in de ochtend. Gelukkig hielp de zon enigzins om de lopers op te warmen. Alles was tot in de puntjes geregeld door de Japanners. Wel wat weinig toiletten, wat tot lange rijen leidden. De Japanners zullen immers niet hun behoefte in de bosjes doen.

Inge, Aad, Gudy en Hans en nog 34.000 andere lopers startten in de vroege ochtendkou. Het plan om een bepaalde tijd te lopen werd na de eerste kilometers al overboord gegooid. Het was te druk om in het juiste tempo te lopen. En de benen bleken gaandeweg toch niet helemaal fris. Kwam het door de jetlag ( 8 uur tijdverschil ) en het wandelen de afgelopen 2 dagen? Maakt niet uit, meedoen was het belangrijkste.

Was er al verteld dat de Japanners niet in het openbaar plassen? Dat doen ze dus ook niet onderweg tijdens de marathon. Om de 2/3 kilometer staat er een vrijwilliger met een bord dat er een toilet is. Vrijwilligers met borden zie je overal langs de route. Bijvoorbeeld ook bij ieder kilometerpunt staat iemand een bord vast te houden of te bewaken.

Op het 'toiletbord' staat ook hoever het volgende toilet is. Het toilet is in een gebouw of buiten ingericht. En hier staat dan een rij van enkele tientallen meters. Iedereen wacht netjes op zijn beurt. Hans moest nodig plassen, dus besloot ook zo'n rij op te zoeken. Dat kostte hem 6 minuten. Aad, Inge en Gudy gingen door. Gudy had na 15 km ook een sanitaire stop van ongeveer 3 minuten. Juist toen zij het parcours weer opkwam, liep Hans voorbij. Wat een toeval. Samen liepen ze door. Aad en Inge liepen 2/3 minuten vooruit. Dat zagen ze door de lussen in het parcours. Het was geen bijzonder inspirerend parcours.

De Japanners zijn heel gedisciplineerd en goed georganiseerd. Soms is het wel teveel georganiseerd. Zelfs de rij voor de toiletten onderweg wordt met nauwkeurig precisie recht gezet, als het moet met een fluitje.
Het publiek blijft netjes aan de kant staan. Taferelen als bij de Slinge en de Gele Kanarie in Rotterdam zie niet. In het aanmoedigen zijn de Japanners ook fanatiek. Er werd veelal Tatakai ( 戦い ) of zoiets geroepen. Navraag bij een Japanse atleet leerde dat het 'vecht' betekende. Nadat dat bekend was, was het nog leuker om de aanmoedigen te horen.
Als er wordt gezwaaid naar het publiek, zwaait de hele meute enthousiast terug.

Er was enige sneeuw aangekondigd. Onderweg kwamen inderdaad een paar lichte vlokjes naar beneden. Het parcours ging hoofdzakelijk door de grotere straten van Osaka. Niet echt bijzonder. Geen oponthoud en toiletstops meer in de tweede helft van de marathon. Wat resulteerde in een iets snellere tweede helft. Alle 4 liepen ze ruim binnen de 4,5 uur.

Bij de finish ook weer de nodige discipline. Allemaal netjes in een rijtje om de nodige spullen in ontvangst te nemen, waaronder de medaille en een kleurrijke handdoek.

Energie is weer op de kaart gezet. Ook binnen de groep van Rijnmond Marathons. Over 7 weken staan 3 van deze lopers weer op de Coolsingel.