Sommigen gingen op eigen gelegenheid omdat dat voor hun beter uitkwam. Het was een prachtige zonnige dag met een klein briesje. Omnivereniging Diomedon had de organisatie op zich genomen. Hun atletiekbaan ligt sfeervol gelegen onder hoge bomen en de slechts 4 tracks heeft iets intiems. Als toeschouwer sta je letterlijk dichtbij de atleten om te genieten van de strijdlust en om ze aan te moedigen tot betere prestaties. De opgezette partytenten langs de kant (Robert en Esther hadden de hunne meegenomen) gaven het geheel de sfeer van een toernooi.

“Die ouwe doet het nog goed” is een vaak gehoorde kreet op zo’n dag. Tussen de masters zijn kampioenen aanwezig uit vervlogen tijden en er worden op de meeste onderdelen prestaties neergezet waar menige senior versteld van staat.

Ons Energie team bestond voornamelijk uit kneusjes want zo’n beetje de helft was geblesseerd. En toch…, juist de gezellige en kameraadschappelijke sfeer maakte dat iedereen op zo’n dag ontspannen zijn/haar onderdelen afwerkt. Alhoewel ontspannen…. Conchita was zichtbaar nerveus op haar 100m. Bakken kan ze maar ditmaal bakte ze er niet veel van. Vreemd genoeg loopt zij later wél een snelle 100 tijdens de estafette en dat met staande start. De damesestafette was op de laatste wissel hilarisch om te zien want Ineke weigerde het stokje los te laten voor Patricia. Met z’n tweeën aan het stokje gekleefd liepen ze een stuk verder want Ineke had goed ik de gaten dat Patricia te ver voor de ‘gele haken’ stond en voorkwam zo diskwalificatie. Patricia’s dochtertje Erika heeft de hele middag rondgekropen in een mini Energie-shirt en aan oppas was geen gebrek. Aad loopt nog steeds goed in de arena maar ook achter de kinderwagen heeft hij een parmantige en trotse tred.

Het was Aad die de dag voor ons opende op speer. Ruud vergooide de helft van zijn energie op de 1e 100 meter in zijn 800m. Stefaan liep alles uit zijn lijf op 400m maar wist niet te vertellen of hij goed of slecht had gepresteerd omdat hij, zoals hijzelf zegt: ‘geen referenties heeft’. Wie heeft er nog referenties over voor Stefaan? Ineke liep 13 sec onder haar bestaande pr op 3000m. In haar aanvangsronden zag ze er vermoeid uit maar ze perste er een goede finale uit. Esther had een pr op hoog en Robert bleef pr’s halen op kogel en tenslotte ook op 5000m ondanks zijn hamstringblessure. Hij bleef Ton voor die ditmaal zijn aandacht nodig had om de rondes te tellen zodat hij niet zoals vorige keer gediskwalificeerd zou worden.

Na afloop zijn Aad, Patricia met Erika, Ineke, Conchita, Robert, Esther en ondergetekende uit eten geweest in Dinteloord om na te praten over de verrichte heldendaden. We waren het unaniem eens: de mastercompetitiedag was beregezellig en een herhaling waard!

Ton Romeijn