200 marathons en de rest

Op 11 april jl. mocht ik het dan beleven, m’n 200ste marathon. Ik kan er wel een paar boeken over schrijven, maar voor het clubblad even in vogelvlucht. Als je terug kijkt dan is dat niet mis, om in 35 jaar daar alsmaar mee bezig te zijn. De details bewaar ik voor later, maar ik kan wel zeggen dat je het niet zomaar even doet. Het heeft een behoorlijke impact op je leven en om een cliché te gebruiken, “Je moet keuzes maken”.

Sommigen hebben een gedeelte hiervan met mij mee beleefd en ik richt mij dan ook tot die mensen die mij hierbij steunde. Heel veel heb ik zelf uitgevonden, zoals het eten van 2 marsen (beviel slecht), het drinken van Hycal en het stoppen ermee (weinig resultaat), biergistpillen (getver) en nog meer quatsch. Ik koos er in de 70’er jaren voor om bij Rens Hoogvliet te trainen en kwam er al snel achter dat ik één van de weinige was die altijd aanwezig was. Veel werd er op de weg getraind, wat later werd verschoven naar de baan, iets dat mij erg beviel. Aangezien Rens er altijd was ben ik hem dankbaar voor de trainingen.

Na een jaar of 10 verscheen Paul Kruithof op het toneel en die was het juiste trainingsmaatje voor mij. Vooral tijdens de lange, harde trainingen had ik veel aan hem, en klonk het menigmaal “Kom op, Aadje”.

Na Paul z’n carrière was het even stil en op een gegeven moment kwam Erik Boehlé bij mijn trainingen opdraven. Daar hij een bijna niet te stillen loophonger had, had ik een nieuw trainingsmaatje gevonden, inmiddels ook al weer een jaar of 15.

Om het verhaal niet te lang te maken is er een zogenaamde rode draad in een sportcarrière waarin je mensen tegenkomt waar je e.e.a. mee beleeft en waar je ook dankbaar voor bent.

Ik bedank dan ook één ieder die mij gesteund heeft, zowel nu als in het verleden. En zonder iemand te willen passeren noem ik toch enkele namen: Gert Lems, één ieder wel bekend. Rens Hoogvliet (trainer), Paul Kruithof (en nog veel gelachen ook). Michel Roovers (fysiotherapeut) waar ik altijd terecht kon om weer even opgelapt te worden. Dr. Westerink (arts in de Clara) deed enkele nuttige operaties, vooral die aan m’n achilles was cruciaal om de 200ste te kunnen halen. Herman Vrijhof (collega trainer) naar mij toe zeer en zeer loyaal. Johan van Straaten (Italië was een geweldig W.K.). Marry voor de serieuze gesprekken en die als geen ander doorheeft dat als er niets te lachen valt, ik het niet naar m’n zin heb. Peter van Dartelen voor het meerdere malen meelopen op de marathons. André Klomp, als voorzitter, die er wel stond op de Coolsingel. Robert Rutjes voor het slap ouwehoeren. Dick v/d Berg, Margot, Suuz en de Witkampies voor de verzorging van m’n feestje. Robin van Helden (vrijkaartjes ADO). Robert Boer, reddende engel op de jurytrap.

Die twee oude (geweldige) wijven op m’n feest. Erik Boehlé voor al het andere met Barbara, met heel veel steun in de laatste, pak ’m beet, 20 marathons, buitenlandse reizen, te veel om op te schrijven. 

Iedereen bedankt nogmaals.

 

Aad Vink

Nieuws Overzicht