Nationale D Spelen

MiLa ‘s op 1000m. D Spelen

 

Zondag 5 september vonden voor de 40e maal de Nationale D Spelen plaats in de hoofdstad. Sinds 2000 is het monumentale Olympisch Stadion decor en wedstrijdterrein tegelijk voor dit prachtige evenement. De D juniorencat. wordt verdeelt in 1e en 2e jrs. en de deelname is meestal erg groot.

Als MiLa D junioren zijn we de afgelopen jaren nogal verwend op de 1000m. 2007, 2008 en 2009 werd er goud mee naar huis genomen door resp. Dion van Helden, Robert Bons en Thomas Potma. 3 MiLa ’s hadden ingeschreven, Ashley Melcherts MD1, Zoé van Helden MD2 en Lex Bolderheij JD2. Allen waren ingedeeld in de snelste series.

Alhoewel vooraf het motto is “geen excuses”, toch de kanttekening dat bij enkelen door de overgang van vakantieperiode naar nieuwe opleiding een ietsje trainingsachterstand hadden opgelopen. Advies was dan ook om er vooral weer een leuke dag van te maken en de draad weer losjes op te pakken.

Ashley Melcherts was met de start te voorzichtig en een valpartij net voor haar deed ze aan de staart van de groep belanden. Ruimte gezocht en zonder veel inspanningen weer een positie gevonden met uitzicht op een e.v. podiumplaats. Met het ingaan van de laatste bocht ging bij iedereen het gas op de plank en het leek nog zilver te kunnen worden. Op de streep een aantal meiden tegelijk en Ashley kon met het kleinste verschil van 1/100 sec. het brons ophalen. Nrs. 1 t/m 4 zaten binnen 4/10 van een sec.

Zoé van Helden, net als Ashley de overstap naar het “Gym.” gemaakt dit nieuwe schooljaar, is de laatste weken en eigenlijk al het hele seizoen bezig een geleidelijke progressie te maken. Het vertrouwen in eigen kunnen zal nog sterker moeten worden maar dat geldt voor de meesten op deze leeftijd. Van de laatste 10-15 jaar is de D2 meisjes cat. 2010 op MiLa gebied in Nederland de sterkste die ik gezien heb. Er zitten klasbakken bij en ook zonder Sanne Reighelt (2’52.00/1000m.) is het knokken om met de kop mee te kunnen. Het was effe je plekje veroveren maar dat lukte Zoé goed, hoog tempo vanaf het begin en dan zegt er na 250m. een stemmetje dat het te hard gaat en er valt een onnodig gaatje met de 5 die weglopen van de rest van het veld. Deze 20m. bleef bestaan tot in de laatste bocht waarna Zoé nog enkele meters goedmaakte. Dat het echt hard ging bleek uit het prachtige nieuwe PR van 3.09.72, een verbetering van 3 seconden. Superblij en steenkapot tegelijk !

De heren D2 met juist weer een jaar waarin de lichting ook daadwerkelijk “lichter” is dan de laatste jaren. Dat heb je wel eens, gevolg is dan wel dat vrijwel niemand er bovenuit steekt en het aantal podiumkandidaten erg groot is. Een kampioenschapwedstrijd heeft een ander verloop dan de tijden die je op de ranglijst hebt neergezet. Lex Bolderheij kwam daar achter in de zeer rommelige race over 1000m. Goed weg maar je moet heel scherp blijven om niet ingesloten te raken. Tempowisselingen zijn daar vaak debet aan. Toch kwam de Strijenaar nog in kansrijke positie terecht.

De trek en duwpartijen zijn er over en weer en Lex kon in de laatste 100m. ondanks zijn altijd scherpe finish het podium niet meer bereiken. 4e maar met opgeheven hoofd !

 

Herman Vrijhof

Nieuws Overzicht