Zilvermeercross Mol(B)
Lotto Cross Cup
Zondag 7 november vond net over de grens in Belgë de schitterende maar zware Zilvermeercross plaats. Als onderdeel van de sterke Lotto Cross Cup-serie. Een flinke delegatie van de MiLa-groep Energie was afgereisd om de krachten te meten met tegenstand van formaat. Het voor een belangrijk deel uit zand bestaande parcours werd omzoomd door het in grote getale opgekomen publiek. De Belgische gemoedelijkheid ging hand in hand met de strak georganiseerde wedstrijden.
Televisiecameras op strategische punten, de geur van worst en patatten, onze zuiderburen ten voeten uit. Vorig jaar met 1 deelneemster(Nisrine) succesvol aanwezig en deze editie met maar liefst 10 MiLa ‘s. Vrijwel alle overige MiLa ’s waren dit weekend op verschillende plaatsen in Nederland aan het crossen. Boskoop, Steenbergen, Wageningen, Drunen en Tegelen werden door MiLa ’s bezocht.
Lijnstart
Voor Energie werd het spits afgebeten door Shurianty Mathilda meisjes pupillen 2000. De “lijnstart” werkt in België heel goed. 2 meter voor de streep opstellen, “op uw plaatsen”, alles zonder drang. Bij het startschot veranderd de wereld en is het recht van de sterkste van toepassing. De slimste, snelste en brutaalste komen van voren, kijken elkaar wat aan en maken de wedstrijd. Geen medelijden met achterblijvers ! Die start is dan ook cruciaal om mee te zitten. Shurianty net iets te bescheiden in de eerste seconde, kon de boel nog rechtzetten en zich door een gaatje heen wurmen. Keurig in de kopgroep gebleven en sterk afgemaakt in de laatste 150m. Een 1e plaats in Mol !!!
Irene Potma meisjes miniemen 1999 beet fel van zich af bij de start en dat leverde haar een mooie positie op. Heel lang nog uitzicht op zelfs de top tien maar uiteindelijk verdienstelijk 15e in dit grote en sterke veld van 48 deelneemsters.
Waar is mijn spike ?
Bij de miniemen meisjes 1998 hadden we 2 ijzers in het vuur. Ashley Melcherts en Lisa Kroon. Beiden konden al teug zien op mooie prestaties in het baanseizoen. Goed voorbereid naar Mol, alles klopte, alleen de wedstrijd nog. Prima aan de binnenkant opgesteld namen ze resoluut de kop in de wedstrijd. Op het hart gedrukt om na een 50 meter “even het gas” in te houden zodat je niet na 300m. “Out of Energy” loopt.
Na de kleine ronde Ashley op het vinkentouw maar Lisa was wat afgezakt, haar spike was uitgetrapt en dus op 1 spike verder, hoort bij een cross maar dan toch liever bij een ander. Ashley kon heel goed aanklampen bij de nummer 2 in de wedstrijd nadat de koploopster voorsprong had genomen. Wachten, wachten en nog eens wachten om dan op de laatste 30m. het zilver veilig te stellen. Pienter gelopen. Lisa Kroon verloor feitelijk maar heel weinig en werd toch nog 11e.
Thomas Noteboom maakte zijn come-back op een grote wedstrijd na een verloren seizoen door achillespeesklachten. De oefeningen en therapie samen met een voorzichtige opbouw deden een fitte en gedreven “Nootje” aan de start staan. Thomas die normaal een sprint als een moerasschildpad in de benen heeft verbaasde vriend en vijand door zonder pardon op de kop van het 50 man sterke veld te gaan lopen.
Enthousiast geworden door zijn eigen verrichtingen trok hij dit tempo zo lang mogelijk door, dit in combinatie met zijn achterstand in duurvermogen leidde natuurlijk tot plaatsverlies in het 2e gedeelte maar de pret was er niet minder om. Lekker rustig doortrainen, weinig wedstrijden en over 2 maanden meedoen voor het podium !
Nisrine Masrhalmi op herhaling
Elk jaar dat je ouder wordt in de juniorencat. telt je talent minder mee. Er zijn meer concurrenten en nieuwe gezichten aan het front. De winst van een eerder jaar telt niet meer, vandaag een andere dag. Met de sterke Belgische top en de deelname van Sanne Reichgelt(13 jr. -AV Nijmegen) die de snelste 1000m. (2.53) tijd ooit gelopen in Nederland op haar naam heeft staan, zou het anders worden en Dagmar Smid, die moet je niet meenemen naar de laatste 50m.
Starten geen probleem, kijken en plekje zoeken. Overzicht houden, reageren als het moet maar wordt vooral niet de haas voor de rest proberen te zijn. Dat lukte aardig.
Toch nog vroeg in de wedstrijd enkele meters los en dan heb je onmiddellijk nog maar 1 optie en dat is doorgaan ! Zonder in de problemen te komen voor het 2e achtereenvolgende jaar de winst bij de kadetten meisjes. 16 seconden sneller op dezelfde omloop als vorig jaar en een stukje zelfvertrouwen opgebouwd. Zoë van Helden die ook aan de wat langere crossen moet geloven nu ze C meisje is raakte na de start in het midden van de groep verzeild en probeerde continu haar stekje vast te houden. Hier wordt je sterk van, al is dat niet de eerste gedachte die bij je opkomt als je jezelf alweer door een stuk los zand moet zien te worstelen. Uiteindelijk een goede prestatie, 21e van de 53 meisjes 1e en 2e jrs. Warande over 3 weken zal meer een parcours voor haar zijn.
Kadetten jongens
Thomas Potma die zich toelegt op de 800m. bouwt weerstand op in de winter en gebruikt de cross daarvoor. De grote crossen hebben referentiewaarde dus die doe je mee. Krachtig gebouwd dus met de start neem je hem niet makkelijk in de maling. Kan een behoorlijke omvang aan en gaat lang mee in de top 10. Plaatsje voor plaatsje prijsgeven is dan ook acceptabel. Relatief kort achter de diesels van de cross binnen op de 12e plek. Een strakker parcours waar dat forse lijf zich niet ingraaft staat over enkele weken in Tilburg op het programma. Jari van de Vegt, ook besmet met het hardloopvirus, was tevoren ingefluisterd dat hij in de achterhoede zijn plaatsje zou vinden. Accepteer dat en je loopt op je eigen niveau. Afgezien heeft hij ! Knokken om niet nog meer terrein plaats te geven en eventjes “uitgewoond” na de finish je verrichtingen overdenken. Je zal gedurende de winter merken dat je vooruitgang boekt.
Als er één MiLa is die echt overgehaald moet worden om een cross te lopen dan is het wel Robert Bons. Het parcours in de bossen moest eigenlijk van kunststof zijn hoor ik hem wel eens denken. Nou, die ligt er ook, net achter het crossparcours vindt je deze 500m. (uitbreidbare) superzachte kunststofbaan !
De Belgen weten wel wat goed is voor een atleet. Vandaag kreeg Robert de opdracht om te werken aan de weerstand. Hard meegaan met de scholieren waar overigens ook een Interlandselectie aan deelnam. Na enkele minuten loop je vol en dribbel je uit om zonder schade aan de spieren een plekje in het zand te zoeken.
Op naar de volgende afspraak in Tilburg.
Herman Vrijhof