Stan Schipperen en Lotte Veldhoen lopen prima 1500 meter in Utrecht

Dieseltjes 'lopen' zuinig....
Beiden nog jong als eerste jaars C junior, moeten nog veertien worden. Staan te boek als talenten maar dat is niet de enige gelijkenis. Fysiek heel licht gebouwd, hebben het vermogen om de krachten en de beschikbare energie om te zetten in zeer goede hardloopprestaties. Makkelijke tred. Verder zijn ze bedeeld met een hoge intelligentie wat zich o.a. uit in uitstekende schoolprestaties en de realistische benadering van wedstrijden. Ook dat komt van pas als je het kunt gebruiken, en dat doen ze.  'To the point', maken het niet moeilijker dan nodig, evalueren kort en zwart/wit.

Genoeg veren.... Gisteren in Utrecht tijdens de 3e Trackmeeting draafden ze op voor een 1500 meter, voor Lotte haar 2e keer, Stan debuteerde al had dat nog wat voeten in aarde. Stan is voor zijn leeftijd aan de korte kant en dat kwam hem bijna duur te staan bij de inschrijving... : "je mag niet meedoen als je dertien bent", werd hem te verstaan gegeven. Dan sta je daar, vader voor zaken in het buitenland, trainer net aan de andere kant van de baan. Gelukkig was Jack Wouters in de buurt en hij wees de organisatie even fijntjes op de KNAU reglementen waarin duidelijk staat dat een C junior gerechtigd is te starten bij de B junioren. Na wat geneuzel in de boekjes was het OK.

Vrij vlak lopen is nu nog het beste
Verzuren is niet aan de orde, die lichamen zijn daar nog niet klaar voor. Dus liep Stan in de 3e serie keurig vlak naar 4.28.53, een tijd die hij tevoren al had aangegeven als realistich doel (onder de 4'30 moet wel kunnen). Lotte startte de volgende serie, in tegenstelling tot Stan is Lotte op het hele korte werk zoals 800 en 1000 meter zeer matig maar met het langer worden van de afstanden wordt het interessant. Deze 1500 in bijna 80/400 gestart en dan geleidelijk tempo maken. Uitkomend op 4.46.51 bijna 4 seconden sneller dan 2 weken terug. Volgend weekend het NK B junioren met een 3000 meter.

Kommer en kwel
Jawel, anders is het niet te benoemen. De limietendruk en dus de jacht op snelle tijden keert zich nu tegen de gedreven ERT -ers die zich zoveel van dit seizoen hadden voorgesteld. Ashley Melcherts, Shurianty Mathilda en Kristel van den Berg ondergingen deze bijna voorspelbare uitkomst gisteren met soms gelatenheid maar meestal een mix van ongeloof en wat boosheid. EYOF en EJK kan je zo ongeveer op de welbekende buik schrijven. Een harde conclusie waar je -en dat is altijd achteraf- van alles op kunt loslaten. Feit is dat bij jonge jeugd 'de droom' van een internationaal toernooi, een last wordt naarmate de tijd verstrekt waarin je het gevraagde minimum moet lopen. Een teveel aan starts is dan een gevolg. Moet je het dan niet meer proberen? Vertel dat maar eens aan iemand die er zo ontzettend dichtbij zit....

Geen kritiek, harder lopen blijft altijd de oplossing, wel een punt van aandacht kan zijn om het protocol van de route naar een toernooi toe eens onder de loep te nemen om vooral jeugd te beschermen. Als bond kun je bijvoorbeeld de wedstrijden benoemen waarin je je kunt plaatsen, de limietperiode drastisch inkorten (15 april t/m begin juni), de internationale limiet hanteren van de IAAF of EAA en daarbij de verplichting dat bij 'het op zak hebben' van die gelopen internationale limiet het' NK goud en zilver' geselecteerd worden met en eventuele 3e aanwijsplek. Hierbij kan je aanvullende eisen stellen zoals de ranking op een Wereld- of Europese ranglijst.

Nieuws Overzicht