Marathon Rotterdam 2012

Hardlopen op het snelste parcours ter wereld

 

Het hoogtepunt voor veel hardloopliefhebbers uit de regio is elk jaar weer de Rotterdam Marathon. Weken lang wordt er hard getraind om in topvorm aan de start te staan op de Coolsingel. De druk loopt halverwege de week op tot het kookpunt. Kranten, sportprogramma’s en websites blikken vooruit en laten de race-director van de marathon vertellen dat een wereldrecord mogelijk is. In de kantine van CAV Energie worden de weerberichten gespeld, de tactiek besproken en oude marathonverhalen nogmaals aangedikt. Er zijn altijd wel lopers bij die in het kielzog van Belayneh Densamo over het Rotterdamse asfalt snelden. Want snel is het parcours in Rotterdam zeker! Al jaren zijn we trots dat “onze” marathon de ranglijst aanvoert.

Marathon
Van het Energie Running Team stonden zondag drie lopers aan de start voor de klassieke afstand. Aart-Peter Baan had zware trainingsweken achter de rug. Veel meters gemaakt maar ook de snelheid niet verwaarloosd. De 43-jarige master had zijn zinnen gezet op een verbetering van zijn persoonlijke besttijd van vorig jaar. Toen kwam hij tot 2.39.20 in de marathon van Apeldoorn.

Maurice van der Velden had een moeilijke periode in de voorbereiding. Geheel onverwacht overleed zijn vader. Het doel, een tijd rond de 2.40 – 2.45, werd geheel onbelangrijk. Toch besloot Maurice te starten, ontspannen uitlopen werd het devies.

Ton Romeijn, de marathonveteraan van het Energie Running Team, liep in het verleden sterke marathons dik onder de drie uur. Die tijd is voorbij. De focus lag nu op een tijd rond de 3.30. Na wat blessureleed was dat een reëel doel.

De gehele week was de wind de grootste zorg voor de lopers en de organisatie. Hoe hard en uit welke hoek zou die waaien? De wind speelde inderdaad een rol van betekenis. Of hierdoor de tijden van het wereldrecord niet werden gehaald weten we nooit. De twee Ethiopiërs, Yemane Adhane en Getu Feleke, troefden de Keniaanse favoriet Moses Mosop af met tijden van 2.04.48 en 2.04.50.

Daarachter leverde Koen Raymaekers een strijd tegen de klok en de strenge limiet voor de Olympische Spelen. Met 2.10.35 werd hij erg knap zesde. Maar helaas 35 seconden te langzaam voor London. Een lot dat ook Miranda Boonstra was beschoren. Zij kwam slechts 6 tellen te kort.

Aart-Peter Baan liet zien hoe je een marathon moet lopen. Trainen volgens plan, en lopen volgens plan. Door niets of niemand liet hij zich gek maken en het plan dat weken geleden werd gesmeed, 3.45 per kilometer lopen, voerde hij dan ook 42km lang uit. Met een nieuw p.r. van 2.38.30 (netto) was het een marathon volgens het boekje. Maurice van der Velden kwam na 3.07.37 terug op de Coolsingel. Ton Romeijn kwam 25 minuten later binnen (3.33.51).

10 km loop
Naast het marathongeweld was er ook nog de prestatieloop over 10 km. In deze wedstrijd kom je alle soorten lopers tegen. Van de snelle regiolopers tot de totaal ongetrainde trimmer. Twee jonge senioren van het ERT, Lars Buit en Hugo van der Bos, hadden deze wedstrijd meegenomen in hun programma. Lars kwam tot 40.51, Hugo liep de ruim 10 km loop in 35.41. Een mooie tijd zo vlak voor het baanseizoen waar de focus op de wat kortere afstanden zal liggen.

Lotte Visser liep samen met haar collega’s van het St. Montfort College mee in de Business Estafette Marathon.

AD 5 Kilometer Loop
Alhoewel de loop een grote aantrekkingskracht heeft op ‘funrunners’ uit alle geledingen van de samenleving, blijft het ook voor de regionale lopers een favoriet plekje op de agenda innemen. Je loopt relatief vooraan mee in een massa-evenement door het centrum van Rotterdam en dat geeft je een gevoel van ‘even een toppertje te zijn’!

De tienduizenden toeschouwers die voor het merendeel geen flauw benul hebben van prestaties zal het een worst wezen. Als je vooraan loopt ben je een held en als je achteraan loopt met 25 kg spek teveel aan je lijf, dan ben je dat ook, althans volgens de leek. Voor iedereen is er dus dat applaus.

Dames, vrouwen en meisjes, heren, mannen en jongens. Ze stonden na een kwartiertje waarin het ongeveer oorlog is om vooraan te kunnen starten, klaar om na het kanonschot zonder valpartijen weg te komen. Traditioneel was daar de groep jonge Marokkanen, meestal door de scholen ingeschreven, die er als een groep ongeleide projectielen vandoor gaan en na 200 meter tot de conclusie komen dat de koek al op is.

Bij de mannelijke deelnemers ging de eer en de eeuwige roem naar de Zeeuwen Tommy Staal (17) met op de tweede stek zijn trainingsmaatje Neal Bouterse (18) in resp. 15.36 en 15.56. Stefan den Ouden moest genoegen nemen met de 9e plaats in 17.38.

Stefan Buit werd knap 13e in 18.09 en is dus hard op weg om onder de 18 min. te gaan lopen. Sjors Visser de 1e jrs. C junior dook voor het eerst onder de grens van twintig minuten. De mannen van het kortere werk Maurice Koster en Jesus Caeiro Mouzo liepen de 5 km resp. in 20.31 en 21.17.

Bij de vrouwelijke deelneemsters was Diane van Es (PAC) met 19 min. rond het eerste terug en zagen we Sarah Hoekstra die kortgeleden de draad weer oppakte, negende worden in 22.39.

Verantwoordelijkheid, maar bij wie?
Kanttekening wil ik plaatsen bij de steeds groter wordende groep die denkt ongetraind een 5 KM of zelfs een 10 KM te kunnen gaan lopen. Schoolleidingen maar ook ouders onttrekken zich met regelmaat aan verantwoordelijkheden t.a.v. het op een gezonde, dus goed voorbereidde wijze deel te nemen aan een hardloopwedstrijd. Te dik zijn houdt in dat je eerst moet gaan afvallen en vervolgens heel geleidelijk je sportieve bezigheden hervatten. Nu zie je kinderen en heel veel volwassenen op een bijna gevaarlijke manier een 5 of 10 kilometer lopen en helaas ook in steeds grotere getale de marathon.

Promotie om jeugd via het benaderen van scholen te laten hardlopen kan alleen kans van slagen hebben wanneer over langere perioden de juiste voorlichting en begeleiding wordt gegeven. Het effect zal bij ‘incidentele’ deelname om maar een zo groot mogelijk aantal deelnemers aan de start te krijgen geen duurzame conditionele verbetering teweegbrengen. De dood van de veertienjarige deelnemer aan de 10 KM is ongelooflijk triest. In september van het vorige jaar was hij na een hartstilstand al langere tijd in coma geraakt en dan nu een 10 KM waartegen hij niet meer bestand was.

Ik zou graag een pleit bezorgen om een platform onder de grote loopevenementen op te richten die strengere richtlijnen dwingend zou voorschrijven. Denk aan recent medisch paspoort, denk aan doorkomstlimieten bij grote loopevenementen zodat je de deelnemers tijdig tegen zichzelf kan beschermen. Een moeilijke discussie en een lastige materie met veel haken en ogen maar toch……

 

Mark de Boer

Nieuws Overzicht