Ik had Esther Prooi beloofd, die dag haar te Hazen op de 10km. Nu is hazen een groot woord in dit geval, weg en tijd bewijzering komt meer in de buurt. Awel, als ultraloper stond ik negen uur op het parkoer om alvast twee rondjes van 5km te lopen. De start zou elf uur plaatsvinden, zodoende kon ik op mijn gemak nog wat koffie achterover slaan en wat zonden overdenken. Tot mijn genoegen waren alle energier’s voor half elf al ter plekke, te weten in alfabetische Volgorde: Esther, Gudy, Hans, John, Joke, Kok, Margo en Robert. Bij het inlopen met Esther viel het op dat de wind een puiststerkte had die een pr. mogelijk in de weg zou staan. Dus besloten wij (Esther dus), in ieder geval onder het uur te eindigen, en de benen niet te pijnigen met een onhaalbare tijd.

Het startschot ging, en de kleine meute (meutje), ook. Na een paar honderd meter werden we ingehaald door Joke en Margo, waarbij ik de opmerking slaakte, die pakken we straks wel. Die woorden moest ik later, met Behulp van veel bier, inslikken. Het eerste rondje van vijf ging toch snel, een pr. zat er nog in. Het tweede rondje kreeg Esther het moeilijker, de 1 na laatste km wind tegen, werden we gelukkig geholpen door twee mannen, die ons, zo goed en kwaad als het kon, uit de wind hielden. De bocht om, en de laatste km. Daar ging ze, van 6 min. de km naar 5.30, toen 5 de km, en de laatste 100m liep ze, dit is een serieuze schatting 3.20 a 3.30 min. de km naar weer een persoonlijk record.

De rest van Energie was al gearriveerd, en wat bleek. Gudy had een pr. margo had een pr. Robert een pr. Kok liep voor het eerst sinds tijden weer onder de 50 min., John werd tweede Robert vierde, Joke had lekker gelopenen. Hans goed gehaast. Dit moest gevierd worden. Gelukkig was een kantine aanwezig, waar behalve koek ook zoopie werd verkocht. Kok vond, dat dit gebeuren in cijfers en letters op de website van Energie moest komen, en zijn reebruine ogen keken mij aan. Ik had hier helemaal geen zin in, en dit is het resultaat.

Fred van Gent