Dit weekend stonden 15 atleten van C.A.V. Energie weer aan de start bij een wedstrijd. Het competitieteam van de dames dook zaterdagochtend om 9 uur al het water van de Willem-Alexander Roeibaan in voor anderhalve kilometer zwemmen. Een locatie waar heel veel om te doen was in de dagen voor de race. In nabijgelegen zwemlocaties was namelijk zwemmersjeuk geconstateerd, veroorzaakt door larfjes die onder je huid kruipen en jeukende bulten veroorzaken. Niet schadelijk, maar wel heel erg vervelend. Maar vrijdag kwamen de testresultaten van de wedstrijdlocatie van het laboratorium en die bleek goed te zijn!

Het damesteam bestond uit Jonna Bakker, Yanni Zwaagman, Annelies van Os en Silvia Brechler. Al vrij vlot kwamen Jonna en Yanni uit het water, en ook Silvia zag al haar inspanningen van de vele zwemtrainingen beloond met een mooie race. Annelies zwom mee in de achterhoede. Astmatische klachten en de dieseldampen van een volgboot maakten dit eerste onderdeel tot een pittige onderneming. Vervolgens moesten er acht ronden rondom de roeibaan gefietst worden. Niet het meest inspirerende parcours maar voor de toeschouwers prima te volgen. Jonna was als eerste terug, met een vierde fietstijd van alle deelnemers. Reden genoeg om er achteraf over te klagen want ze had haar zinnen gezet op een top drie klassering. Het looponderdeel, vier keer heen en weer langs de roeibaan onder een nietsontziende zon was heel zwaar. Yanni en Jonna boekten een top 10 klassering in het individuele klassement en het team eindigde in het linkerrijtje op de achtste plek!

Halverwege de race van de vrouwen mochten de mannen starten aan hun race van 1500m zwemmen, 42 km fietsen en 10 km lopen. Zo om ons heen kijkende was het mannenteam gemiddeld ook het oudste team in de competitie, Roger Keizer (1968), Mark de Boer (1968), Martin Lobrink (1966) en Sander Eggenhuizen (1966). Maar ondanks de leeftijd fit en klaar om te racen! Het werd een beetje een achterhoedegevecht. Mark had nog een goede zwemtijd maar wist dat de rest van de mannen betere fietsers waren. Samen met Sander kwam hij als eerste van het team aan in de wisselzone naar het lopen maar daarna was het afzien, een gebrek aan specifieke training brak op en Sander en Roger liepen bij hem weg. Martin had in zijn derde wedstrijd op rij een mindere dag. Roger was als eerste bij de finish, de andere drie volgden daar vlak achter.

Later op de dag was in Oud-Gastel de traditionele triathlon van ’t Veerke. Monique Punt debuteerde daar op de 1/3 triathlon, 1300m zwemmen, 60 km fietsen en 13,5 km lopen. En ze deed het goed! Deze afstanden onder de zomerse omstandigheden, doe het maar eens. Op de kwart triathlon in Oud-Gastel stond Dez de Eerens op de lijst. Hij had zijn zinnen gezet op een podiumplek. En met een mooie 2e plek slaagde dat plan. Zwemmen is niet zijn ding, als 34e kwam hij pas het water uit. Maar dan begint het pas voor Dez. Met een zesde wisseltijd van zwemmen naar fietsen, een derde fietstijd, de snelste wisseltijd van fietsen naar lopen én de snelste looptijd brachten Dez naar een prachtige plek op het podium in Oud-Gastel!

Zondag debuteerde Anne Martens op de kwart triathlon in Hoorn. Met terechte trots stond ze na afloop met haar 5150 Ironman medaille op de foto!

Het hoofdnummer in Hoorn was de Ironman 70.3, een halve triathlon. Gina Goedbloed is één van ons meest ervaren triatletes en liet weer een mooie race zien. Ze deed mee in de categorie vrouwen 60-64 en lag zowel na het zwemmen als het fietsen op een tweede plek, ondanks een lekke band in het laatste deel van de race. Maar dankzij een solide halve marathon onder tropische omstandigheden liep ze naar de eerste plaats! Naast Gina startte ook Bart Spaans, één van de jonkies van ons team. Met een prachtige zwemtijd (5e bij de mannen 18-24) was het ook knallen op de racefiets. Maar daarna was het over, de warmte werd te veel en het hardlopen ging over naar wandelen. Opgeven is altijd een optie, want in deze zware sport blijft het waken over je gezondheid. Maar Bart gaf niet op en wist uiteindelijk ook zijn welverdiende medaille op te halen. En als later de kranten en nieuwswebsites schrijven dat er vijftig mensen onwel zijn geworden en acht zijn afgevoerd naar het ziekenhuis dan realiseer je je wel weer hoe belangrijk het aanpassen is aan de omstandigheden en dat finishen niet altijd nodig is.

Het leuke van triathlon is ook dat er allerlei combi's mogelijk zijn. Niels Kok deed mee met een Swimrun rondom een tussen de bossen bevindend stuwmeer in Luxemburg. Swimruns zijn races waarbij duo’s samen dwars door de natuur afwisselend rennen en zwemmen. In totaal was de race 10,6 kilometer rennen op voornamelijk onverharde, heuvelachtige paadjes (met 680 hoogtemeters), en 2,6 kilometer zwemmen in verschillende delen van het meer. Er moest 8 keer gezwommen en 9 keer gerend worden waarna de duo’s samen horen te finishen. Niels deed mee in de mixed categorie samen met zijn nicht.

Nicole Akkermans was twee weken na haar halve triathlon Challenge Geraardsbergen weer fit genoeg voor een volgende race. Het plan was de halve van Roosendaal maar die werd vanwege de weersomstandigheden ingekort tot een tien kilometer race. En dan is 55 minuten natuurlijk een prima prestatie!

De zondag werd afgesloten met een berichtje van Sander Eggenhuizen. Zaterdag streed hij mee in het team tijdens de competitie, een dag later reed hij de Ronde van Nijmegen. Bij de finish werd hij opgewacht door twee rondemissen, samen ongeveer zo oud als Sander alleen. Of hij nog oog had na de triathlon van zaterdag en de fietstocht van zondag is niet duidelijk geworden uit zijn bericht.

Al met al een prachtig sportief weekend waar gestreden is, tegen medesporters, eigen fysieke en mentale grenzen maar bovenal tegen de zomerse elementen.