Zo gezegd, zo gedaan, de training van donderdag werd (maar) 1,5 uur. Op vrijdagmiddag arriveren we in Monschau en nemen een lekker biertje op een terras alvorens een hotel te zoeken. We kozen het Hotel Carat omdat we op internet hadden gezien dat daar een sauna en zwembad aanwezig waren, dus voor het eten even lekker relaxen. Het verjaardagsetentje daarna was natuurlijk niet af zonder een lekker flesje wijn.

De zaterdag gebruiken we om wandelend een stuk van het parcours te lopen en de startnummers op te halen. Het zonnetje schijn en het is ruim 20 graden, prima dus. Al met al leggen we toch nog zo,n 20 kilometer af en belanden we nog even in de sauna en zwembad. Vanavond toch maar even wat minder alcohol en op tijd naar bed.

De zondag is aangebroken en de wekker loopt om 06.00 uur af. We horen het al, de regen komt met bakken naar beneden. Dat wordt wat op die natuurpaden. In het hotel is het keurig geregeld dat je deze zondag vroeg kunt ontbijten aangezien de start om 08.00 uur zal plaatsvinden. Ongeveer een half uur voor de start stopt het met regenen en er verzamelen zich ongeveer 1000 lopers en loopsters in het startgebied. Te vroeg gejuicht, om 07.50 uur gaat het nog harder regenen. Ik besluit toch redelijk vooraan te gaan staan omdat ik de vorige dag had gezien dat na 2 kilometer het eerste onverharde stuk steil naar beneden gaat. Dat blijkt een goede beslissing te zijn, na het startschot en de vlakke aanloop gaan al veel lopers voorzichtig naar beneden wandelen om niet weg te glijden. Na de afdaling wordt ik ingehaald door een loper met dezelfde loopkleding aan met reclame van een bedrijf uit Den Haag. We raken in gesprek en lopen tot km 7 samen op. Inmiddels hadden we het 5 km-punt gepasseerd in 22.30 min, lijkt snel, maar het parcours is nog makkelijk. Dan gaat het zware stuk beginnen, tussen km 7 en 12 is het voornamelijk naar boven over bospaden waar het water je tegemoet komt. Aangezien klimmen en dalen mij goed afgaan begin ik vele lopers in te halen. Na weer een relatief makkelijk stuk komt de klim naar het halve marathonpunt. Ik klok daar 1.40, maar ben eigenlijk bang voor wat nog komen gaat. Het hoogteprofiel liet zien dat er nog zware stukken zouden komen tussen 34 en 36 km en de laatste kilometer. Maar goed, ik voel me nog best en de paar vlakke kilometer die in het parcours zitten loop ik nog binnen de 4.30 min. Af en toe wordt het ook even droog, maar dat is dan weer zo over. Ik heb mijn tussentijden niet geregistreerd, want die zijn natuurlijk op zo,n parcours erg variabel, maar ik check wel regelmatig mijn hartslag. Die loopt op de lange klim vanaf 34 km op tot boven de 170, maar ik blijf nog steeds lopers inhalen, dus dat gaat goed. Op het plateau komt er toch een beetje de klad in en een aantal lopers die ik zo fier voorbij gelopen was in de klim doen dat nu bij mij. Een lange afdaling over asfalt volgt, maar ik krijg het tempo er niet meer in. Op km 41 linksaf en jawel hoor, een onverhard pad met keien behoorlijk steil omhoog. Ik moet moeite doen om niet te gaan wandelen, maar hou vol. Ik hoor de speaker al en iedereen wordt ondanks het vreselijke weer keurig verwelkomt en gefeliciteerd. Mijn eindtijd ben ik superblij mee, de tweede helft gaat net zo snel als de eerste, dus 3.20 uur. Later blijkt dat de 58e plaats op te leveren, niet onverdienstelijk.

Kortom, een onvergetelijk verjaardagscadeau. Ik ben nu al aan het verzinnen wat ik Tatjana cadeau ga doen.

Peter van Gils