De aanloop op het kampweekend……..
Voordat een kamp daadwerkelijk plaatsvindt, komen er tal van zaken om de hoek kijken waar aan gedacht moet worden. Geen kant en klaar lijstje van dingen die moeten gebeuren of uitgedacht worden, alhoewel er natuurlijk wel standaard dingen zijn die de aandacht vragen. Een geschikte locatie zoeken is de eerste prioriteit!

Na een korte adempauze na het kamp van 2004 ( gemiddeld 1 á 2 weken tijd ), moet er alweer actie ondernomen worden voor het volgende jaar. Wanneer er eenmaal een kamphuis/boerderij is gevonden en vastgelegd, volgt er een adempauze tussen de twee kampen in. Voor je gevoel wordt het dan na een relatief korte pauze alweer tijd om de handen uit de mouwen te gaan steken. Een jaar vliegt werkelijk voorbij en de tijd moet worden benut! Het kamphuiscontract ligt op de deurmat, dus er kan er een team van begeleiders samengesteld worden. Wie er meegaan als kampbegeleiders? Er vindt geen selectie plaats, maar aan de hand van eerdere kampen worden mensen benaderd met de vraag of ze weer belangstelling hebben om mee te gaan. Het lijkt een beetje op een puzzel neerleggen: verschillende type mensen bij elkaar zetten om tot een geheel te komen. Vanuit verschillende categorieën worden mensen gevraagd: mensen met jarenlange kampervaring, een handjevol jeugdtrainers, ouders en atleten van de vereniging ( senioren ). Met de omvang van de groep van dit jaar, hebben we in totaal 15 mensen bij elkaar gesprokkeld!

 Voordat ik teveel afdwaal…..weer even verder met de verdere voorbereidingen! Vrij vroeg in de voorbereidingen, gaat de 1^ste kampbrief de deur uit! De INSCHRIJVINGEN kunnen van start gaan! Vol verwachting had iedereen dit moment geloof ik afgewacht, want we werden in een recordtijd overstelpt met kampinschrijvingen. In twee weken tijd stond de teller al op 60 kinderen. Een tikkeltje onthutst waren we wel van deze cijfers. Het jaar ervoor, hadden we namelijk maar net een groep van 65 kinderen bij elkaar. ‘Waar kwam deze toename en belangstelling opeens vandaan?’
Nieuwkomers op de vereniging?
Positieve reacties n.a.v. het vorige kamp?
Meer promotie van het kamp?

Overweldigend was deze invasie zonder meer, maar het leverde wel een groot vraagteken op.

Het kamphuis was het probleem niet, genoeg plek voor iedereen, maar dat ging voor de bus niet op. Je hebt hierbij toch met een maximum te maken! Kinderen teleurstellen is soms onvermijdelijk, wanneer je aan een max. zit, maar de groep afvallers zou dit jaar dan wel relatief groot zijn. Een extra bus inzetten zou een te duur kostenplaatje zijn, dus die optie viel al snel af. Na de verschillende mogelijkheden naast elkaar te hebben gelegd, hebben we besloten om een aantal begeleiders in te zetten met auto’s. Een optie die ons de ruimte zou geven om zoveel mogelijk kinderen mee te kunnen nemen. Natuurlijk hebben we in ons achterhoofd meegenomen, dat de busreis voor veel kinderen al een sensatie is. Maar de afweging maken tussen een grote(re) groep kinderen een spectaculair, ondernemend weekendje bieden of alleen voor de bus mogelijkheid kiezen lijkt mij voor de hand liggend…….!

Terwijl de kampinschrijvingen vrolijk doorlopen, wordt er in de tussenuit een start gemaakt met het programma. Een thema is toch altijd wel handig als rode draad door het weekend! Het geeft houvast om activiteiten te verzinnen en het geeft een kamp toch net een extra tintje. Na het vrolijke, feestelijke thema carnaval van vorig jaar, gingen de meeste stemmen gelden nu uit naar de Middeleeuwen! Met name het manvolk ( onder de leiding ) werd bij het horen van het thema alleen al enthousiast, waarbij de fantasie bij de nodige op hol sloeg: een schandpaal, zwaardgevechten, Bourgondisch eten, om maar een paar voorbij vliegende ideeën te noemen. Gelukkig is er een handjevol vrouwen om al die gedachten wat te temmen! In tweetallen krijgt iedereen vervolgens een dagdeel toegewezen om een activiteit voor uit te werken. Werk aan de winkel: er moet een spectaculair, afwisselend, ondernemend programma op tafel komen!

In de tussentijd wordt er onderling contact gehouden, vliegen de ( onzin ) mailtjes over en weer en vinden er vergaderingen plaats om knopen door te haken. Ja, de voorbereidingsfase is met vlagen intensief, maar hoe meer je je erop stort, hoe meer je in de stemming komt. Het is toch een aanloop op het weekend, dus je leeft er steeds meer naartoe. Op de valreep komen er altijd nog onvermijdelijke dingen om de hoek kijken, die de nodige energie vergen: boswachter inlichten over de bosspelen, brieven de deur uit, zakgeldsysteem, draaiboek maken, groepen samenstellen, spullen bij elkaar rapen en niet te vergeten……eten voor een weeshuis inslaan! Wat deze laatste betreft, hebben wij met dank aan het fulltime keukenpersoneel, hier zelf weinig omkijken naar. Ook niet echt aan ons besteed eerlijk gezegd, want voor 105 mensen inkopen doen, lijkt mij niet de makkelijkste opgave. Alleen bij het inkopen van de lekkere versnaperingen voor degene die zakgeld hebben ingeleverd, helpen wij een handje.

Oktober 2005…….
Na alle investeringen in de voorbereidingen volgt onherroepelijk het moment, dat het weekend aanbreekt! Voordat de stilte in Loon op Zand verstoord zou worden door een uitzinnige menigte, gaat er een handjevol leiding vooruit om de voorbereidingen te treffen! Verdeeld in drie categorieën wordt er in het kamphuis actie ondernomen: kamphuis gebruiksklaar maken / versieren, keuken inrichten en de nachttocht uitzetten. En dan…….….nog even genieten van de heerlijke stilte in het kamphuis en de omgeving! Voor ons begint de stap in de Middeleeuwen pas daadwerkelijk als de bus met kinderen zijn entree maakt. Het feest kan beginnen……..werk aan de winkel! Van vrijdagavond t/m zondagavond sta je als leiding min of meer in teken van de kinderen. Daar doen we het voor…..genieten we van…..en zijn we voor. De weinige nachtrust, schorre stem en een opkomende verkoudheid neem je op de koop toe: onvermijdelijke bijkomstigheden van zo’n weekend!

Terugblik op het weekend
De voorbereidingen werpen hun vruchten af tijdens het weekend. Het programma loopt vrijwel gesmeerd, hebben we als begeleidingsteam veel lol en helpen we elkaar waar nodig bij de uitvoering van de activiteiten en andere zaken. De EHBO-koffer moeten we teveel naar onze zin erbij pakken, maar dat is een kleine schaduw over het weekend. Het belangrijkste is, dat alle partijen genieten van het vertier in Loon op Zand! In deze tijd van het jaar heb je geen garantie van welke kant het weer zich laat zien, maar gezegd moet worden, dat het nu wel uitmuntend was: het leek wel lente!  Alle kinderen wil ik nogmaals bedanken voor hun inzet, creativiteit en gezelligheid tijdens het weekend. Jullie hebben ons versteld doen staan met de meest uiteenlopende Middeleeuwse creaties: in een woord GEWELDIG! Een pluim voor de ouders, die speciaal voor dit thema de handen uit de mouwen hebben gestoken.

Wij, als leiding hebben genoten, hopelijk jullie ook…….en zien we jullie volgend jaar weer terug. Zelfde tijd, maar of het dezelfde plaats wordt is nog een vraag! Daar buigen we ons nu over.

Jonneke Verschoor