Mijn p.r. op de 100 km (nog maar 2 keer uitgelopen overigens) staat op 9:58. Ik stelde mijn doel op 9:30, de limiet om mee te doen de 120 km op Texel, volgend jaar 2e paasdag. Mocht ik dat niet halen dan zou ik van een nieuw p.r. ook wel blij worden. De laatste maanden had ik eigenlijk te onregelmatig getraind om een tijd van 09:30 te realiseren dus ik besefte me goed dat het erg moeilijk zou worden.

Tweehonderdvijftig volle ronden dus, man wat zag ik er tegenop. Uiteindelijk is het me allemaal erg meegevallen. Geen onoverkomelijke dips gehad, redelijk loopweer, ondanks wat buien/wind en uiteindelijk nog een persoonlijk record. O.k. 4 minuutjes eraf op 100 km lijkt niet zo veel maar uiteindelijk ben ik er wel erg blij mee. Ook vond ik het monotone van al die rondjes erg meevallen. Door veel met muziek op te lopen zat ik zeker een uur of 6 in mijn eigen wereldje. Misschien niet zo gezellig voor de medelopers (je komt elkaar nog wel eens tegen tijdens al die rondjes) maar wel ideaal om in een bepaalde trance te komen.

Weblogger Eric fungeerde als logeeradres zodat ik niet op zondagochtend om 05:30 de deur uit hoefde. Een geweldig adresje want op nog geen 5 minuten rijden van Daventria. Tevens ontpopte Eric zich op de wedstrijddag als een goed sportfotograaf en uitstekend motivator.

Iets later dan gepland, er waaide eerst nog een tent weg, mochten we dan aan de klus beginnen. Sommige lopers starten dan alsof ze aan een 10 km wedstrijd beginnen, anderen, waaronder ik, proberen gelijk in een gestage cadans te komen, economisch lopen, we moeten nog zo lang, waarschijnlijk wel 10 uur of meer. Ik heb bij dit soort wedstrijden altijd het beeld van een heleboel boterhammen (de km’s) en een pot met boter (je energievoorraad). De kunst is natuurlijk om je boter zodanig te verdelen dat er ook op de laatste boterhammen nog wat te smeren valt, niet te dik smeren in het begin dus! De eerste uren gaan heel geleidelijk maar ik had ook eigenlijk niet anders verwacht. Als ik vóór het 50 km punt al moeite zou krijgen dan zou het echt foute boel zijn. Tijdens een 100 km wedstrijd ligt het zwaartepunt bij mij tot nu toe meestal na 70 km. Wat bij de marathon tussen de 30-35 km kan gebeuren krijg ik in een 100 km na 3/4 van de wedstrijd gepresenteerd.

Na 3 uur ga pak ik mijn telefoon, er staan 250 MP-3tjes op, dus muziek genoeg voor de rest van de wedstrijd. Het bevalt me prima om met Razorlight, Ilse Delange, Stereophonics, Jamie Cullum, James Blunt, John Mayer, Tears for Fears, John Legend, Blof, Michael Bublé, Jack Johnson, Tori Amos, Keane, James Morrison, Snow Patrol en Coldplay op volle oorlogssterkte te lopen. De kilometers maal ik gestaag weg tijdens dit decibellenfestijn en plotseling (nou ja,plotseling) heb ik er zo’n 80 km op zitten en begin ik al die km’s toch wel te voelen en gaat het allemaal een beetje haperen. Door goed te eten, gels en ontbijtkoek, en drinken, verdunde sportdrank en cola, zak ik gelukkig niet weg en kan ik vermijden dat ik moet gaan wandelen. Dat is wel zo prettig want wandelen zou betekenen dat ik dan een tijd van onder de 10 uur wel kan vergeten.

Het laatste uur doe ik de koptelefoon af en blijk nog aardig aan te kunnen zetten om onder die magische 600 minuten grens te blijven. Misschien toch te zuinig gelopen vandaag? Ach, ik zal het nooit weten, uiteindelijk ben ik heel tevreden met een eindtijd van 9:54 en vooral ook met het feit dat ik helemaal niet gesloopt ben na afloop.Geen maagklachten en mentaal heel goed te doen, kortom mijn makkelijkste 100 km wedstrijd tot nu toe.

Jaloersmakend zoals Math Roberts de wedstrijd wist te winnen in 8:30 maar ook Carel Schrama liep sterk en bleef net binnen de 9 uur. Ria Buiten is natuurlijk een klasse apart en finishte nog voor mij, Jenni de Groot bleef ook keurig binnen de 10 uur. Bij de dames won overigens de Duitse claudia Weber met de mooie tijd van 09:34.

Al met al een prima gevoel overgehouden aan deze zondag op de baan, eigenlijk jammer dat er voorlopig geen 100 km wedstrijden worden georganiseerd want ik zou over 2 maanden best nog eens een poging willen wagen om dichter bij die 9:30 te komen. Dat bewaren we dus maar voor later.

Jan van de Erve