Tijdens de busrit werd er al flink nagedacht  over de kamerindeling. 
De oude generatie onder ons houdt toch enigzins van een dropping en ook al stond dit niet in het plan, werden we getrakteerd op een dropping  (2.0)!!! 600 meter bepakt en bezakt in het donker door zand en blubber richting het kamphuis lopen omdat de bus niet verder durfde.

Daar kregen we een warm onthaal van Marleen Susie en Marcel. Nadat de kamers zijn ingericht, (de Jamin was er niets bij) hebben we de kennismaking / introductie ronde gedaan.

Marleen / Ricardo : de vertrouwenspersonen en de drijvende krachten in de keuken.
Wanda /Marcel/ Walter: EHBO skills,  overal en nergens aanwezig en de hand- en spandiensten.
Met trots de leiding die de koers en windrichting hebben bepaald:
Susie / Lars / Lianne / Lotte / Mylenne / Jelle / Romy

En niet te vergeten de kampgasten:
René, dochterlief Jitte en natuurlijk Danny.
Het koppel René en Danny waren de juryleden van de bonte avond(eigenlijk een soort undercover om een oogje in het zeil te houden dat het niet te bont zou worden en zelfs met deze strenge commissie werd het héééél bont.
(dit is geheel de verantwoordelijkheid, hoe kan het ook anders van Lianne en Wanda)  maar daarover leest u straks meer.

Er zouden heel veel spellen in het weekend gespeeld worden, er werd afgetrapt met een avond/nachtspel. Heel het kamp door kon iedereen elkaar challengen / uitdagen van kinderen tot leiding, spel naar eigen creatieve inzicht en dit werd de rode draad het hele kamp door. Van steen papier schaar, gooien met dobbelstenen, planken, broodje knakworst opeten, (Elze kan dit in 2 happen) onderschat de jonge generatie niet. Ping-pong balletje in een bekertje proberen te krijgen.(Ricardo een waar natuurtalent is), onderschat de oude generatie niet, in 1 keer!  Glas water opdrinken, kop of munt, wie het langst kon hangen aan de lat, voetballen,muur zitten en ga zo maar door. De spanningen en emoties liepen zelfs zo hoog op dat Lieke die al bij Wanda zat voor EHBO voor een verzwikte enkel een hartverzakking kreeg na luid gejuich van een overwinning in de keuken.

Laura een terechte winnares van het kamp is. Lianne en Lynn ware diehards zijn, deze twee meiden/dames zijn waarschijnlijk nog steeds bezig met een challenge van het langst je duim op je voorhoofd houden. Lynn hier weer laat zien, hoe de mentaliteit van elke atleet is, echt top.

Zaterdag:
Na een goede nachtrust zijn we de dag opgestart met een overheerlijk ontbijt, een zoete inval waarbij iedereen op zijn eigen tijd kon aanschuiven aan de ontbijttafel, waar in iedereen al zijn eerste boterhammen op had binnen 20 min.
Na het ontbijt hebben we de heerlijke ochtendgeuren van het bos mogen ruiken, de groepen werden ingedeeld van mila, tot sport en spel. Tijdens het spel werd de lat gelijk hoog gelegd en alle koppies stonden strak, winnen dat is wat iedereen wil. Van lintje stelen tot trefbal het werd een ware veldslag, waarin het ook niet kon uitblijven dat er een gewonde moest vallen.

Dat alle atleten  snel en rap zijn op de baan is algemeen bekend, maar dat onze atleten in het bos ook zo snel en rap zijn alsof alle struiken en bomen er niet stonden, in tegenstelling tot mij, want ik heb elke struik en boom gezien. Met als resultaat een 1 op 1 met Wanda. Een dikke enkel mocht de pret niet drukken en met krukken zijn we het avontuur weer verder gegaan.

Na het middageten zijn er weer 3 spellen als groep gespeeld. René en Danny werden gespot, nu komt de bonte avond echt heel dichtbij en liepen de spanningen op. Romy had dit tactisch ingecalculeerd en had op tijd de benen genomen, dat wilde ik ook maar ik kon Romy niet bij benen.

Na een goede maaltijd, macaroni die met liefde is gemaakt, kon iedereen zich gaan voorbereiden en werden de puntjes op de i gezet.
Walter, Marcel en Ricardo kregen de schrik van hun leven toen onze act zou beginnen met een tirolerdans. (de dikke enkel kwam nu geheel goed van pas) In de wandelgangen kwamen de kleding creaties al voorbij de 1 nog leuker dan de ander.

"De Bonte Avond"
De leiding was geheel onschuldig omdat wij dachten dat  alleen de kinderen iets zouden uitvoeren, door een dubieus contract, opgesteld door Wanda stond de oude generatie tegen de muur en moesten we eraan geloven. Stiekum vonden wij dat eigenlijk ook wel heel leuk. Combineer 2 generaties samen en je krijgt een 0.0 % cocktail, het werd de aftrap voor een waanzinnige, leuke avond. Laat de filmpjes hieronder u verblijden, hier valt verder niets aan toe te voegen.

Een feestje maak je samen, jong en oud, waarin kleding, muziek, danspasjes, creativiteit samen komen, waarin de lichtjesshow eruit sprong,met een quiz onze kennis werd bijgespijkerd, we bijna niet meer konden slapen van het enge/griezelige verhaal van Ben en Victor.
Namens het hele team, een bedankje naar alle atleten voor alle energie die ze erin gestoken hebben, echt fantastisch!

Tussen alle optredens moesten er ook nog opdrachten gemaakt worden, per groepsindeling konden er natuurlijk nog punten gewonnen worden. Sneeuwpop maken van spekkies, jodelen,de jongens moesten met een panty met ballen erin boven hun hoofd flessen proberen om te gooien. De jury moest zich inhouden om met hun enthousiasme niet mee te doen, met pijn en moeite konden ze professioneel hun taak uitvoeren. Op naar een 2-de nachtrust waarvan sommigen deze nog iets langer wilden uitstellen maar vroeg of laat iedereen toch uiteindelijk heerlijk is gaan slapen.

Zondag:
Ook nu weer een zoete inval bij het ontbijt waarin iedereen binnen 20 min aan tafel zat.
De laatste spellen werden gespeeld en ook al zat de vermoeidheid erin, werd er met de laatste energie meegedaan. Bij kamp hoort corvee, deze hebben de atleten ook netjes uitgevoerd!

Tot slot: Ik hoop dat de aankomende junioortjes het naar hun zin krijgen, ze hebben het de oudere junioren soms een beetje lastig gemaakt,maar de grote bepalen uiteindelijk.

Team nagellak dat was mijn koosnaampje voor de oudere meiden, we hebben van jullie genoten en zonder dat jullie het zelf in de gaten hadden, kijken de jongere meisjes/ meiden mega tegen jullie op, we hopen jullie volgend jaar weer bij kamp te zien.

Vaak wordt de leiding bedankt voor het fijne kamp, maar een fijn en leuk kamp dat maak je met elkaar.
Dus voor alle atleten, namens de leiding:          

  " Dank jullie wel"

Veel sportplezier en tot gauw op de baan!